آیا من واقعاً متعلق به این راهم؟...
نمی‌دانم که کیستم و برای چه آمده‌ام. نمی‌دانم این انتخاب اجباری درست است یا نه. نمی‌دانم چقدر به این راه مربوطم و چقدر از تلاشم به ثمر می‌نشیند.
دوستش دارم و حاضرم عمر و انرژی‌ام را برایش بگذارم. اما من لیاقتش را دارم؟
نمی‌دانم... نمی‌دانم!
رها!
فکر می‌کنی برای انجام کار دلخواهت زود است؟ حرفی نیست؛ ولی چرا فکر می‌کنی که فرشته‌ی مرگ هم مانند تو به کارهایش می‌رسد؟
رهای عزیز!
فقط خواستم بگویم که روزهایی اعصابمان سرجایش نیست. شاید این روزها بشود ۳۶۵ روز سال معمولی و ۳۶۶ روز سال کبیسه؛ خلاصه که بیخیال باز کردن بحث شو و بگذار دوست بی‌اعصابت با خودش تنها باشد!